Het LoS, het Lochristi Sierteeltmuseum, maakt sinds kort ook deel uit van Erfgoedinzicht! Maak kennis met de inventieve collectie van zij die de commerciële sierteelt op de kaart hebben gezet :
Wardian Case
Toen plantenjagers in overzeese gebieden op zoek gingen naar exotische en zeldzame planten stierven die op de terugweg naar Europa vaak door te koude of warme temperatuur, gebrek aan licht, slechte lucht, etc. Dokter Nathaniel Baghaw Ward (1791-1868) gebruikte deze miniserre voor het eerst en ontdekte toevallig dat ze voor het transport van exotische planten konden dienden. Charles Vuylsteke zetten de wardian cases ook in om orchideeën veilig naar Lochristi te brengen in de 19e eeuw.
1/5
Elektrisch zaaimes
Wie ooit al begonia’s gezaaid heeft, weet hoe fijn dit zaad is. Bloemisten vonden hierop een creatieve oplossing en bevestigden een injectiespuit aan een elektrisch broodmes. De trillingen van het mes waren perfect om het fijne begoniazaad goed te verdelen over het zaaibed.
2/5
Automatische sproeiregelaar
Dit systeem is een van de eerste automatische besproeiingssystemen in de sierteelt. De ring is met een nylondoek of –kous omspannen. Bij bevochtiging balanceert het systeem en wordt een vloeibaar kwikcontact aangestuurd die de besproeiing beëindigde. Bij droog weer komt de ring omhoog en geleidt het kwikcontact de elektrische stroom naar de waterpomp die de besproeiing opnieuw aanzet. Naargelang de hoeveelheid water die de planten nodig hadden werd een dunnere of dikkere nylon gebruikt.
3/5
Koperen wanmolen
Op Erfgoedinzicht staan er tientallen wanmolens, maar enkel die van het sierteeltmuseum in Lochristi is in koper, wat hem uniek maakt. Deze wanmolen werd manueel aangedreven en diende om onzuiverheden van het begoniazaad weg te blazen. Begoniazaad was vroeger heel duur, duurder dan goud. Dat de wanmolen in kostbaar materiaal als koper is gemaakt wijst op de waarde voor de bloemist van het begoniazaad.
4/5
griffelmes voor azalea en rododendron
Siertelers hebben een heel eigen jargon. Voor men ‘stekte’, werd er ‘gegriffeld’. Griffelen of enten is het aan elkaar laten groeien van delen van vruchtbomen of rozen of andere houtige gewassen. Een griffel of ent is een losgesneden stuk van een tak die aan het afgesneden vlak aan een andere tak van een boom of struik moet vastgroeien. Als die tak even dik is als de ent, kan de vaste tak onder dezelfde hoek worden ingekort en kunnen de snijvlakken op elkaar worden ‘geplakt’. De levende laag onder de schors moet dan precies op elkaar aansluiten om beide delen goed aan elkaar te laten groeien. Om dit te kunnen doen bij azalea’s en rododendron, werd een griffelmes of entmes gebruikt. Griffelaarsters kwamen dan een paar maanden op de bloemisterij werken om duizenden stuks te griffelen, wat heel fijn werk was. De onderstam werd in twee gesneden, hierin werd de ent gebracht. Onderstam en ent werden onder glas gelegd en moesten aan elkaar groeien, wat niet altijd succesvol was. Later werden enkel de azaleavariëteiten gebruikt die gestekt moesten worden, dit kon veel sneller. Een stek is een stuk van een plant waaraan eigen wortels moeten groeien.
5/5
Hier vinden jullie de volledige collectie.
