Menu toggle

In november 2016 gaf de intergemeentelijke erfgoedcel erfgoed zuidwest het startschot voor het project Goddelijke Huisraad. Met samen net geen 1000 registratie-uren op de teller ronden de eerste drie kerken ‘hun inventarisatie’ nu af. In totaal werkten 38 vrijwilligers mee. Onder begeleiding van de erfgoedcel, en gewapend met rolmeter, computer, katoenen handschoenen, fototoestel en veel koffie, inventariseerden ze samen zo’n 1600 objecten. Kazuifels, beeldjes en zilveren kelken. De Zuid-West-Vlaamse kerken herbergen heel wat religieuze objecten uit een ver of een recenter verleden. Een volledig overzicht van al deze ‘kerkschatten’ is niet altijd voorhanden. En ook de kennis over veel van deze objecten verdwijnt stilaan. Dat een kelk voor miswijn wordt gebruikt klinkt waarschijnlijk niet vreemd in de oren. Maar wie kent nog een manipel? Achter elk object in een kerk schuilt een verhaal, een gebruik of een (lange) geschiedenis. Uit de meer dan 1000 objecten selecteerden we er 9, met een persoonlijk verhaal van de vrijwilligers : 

Reliek St-Dionysius

Vrijwilligster en kerkverantwoordelijke Olga dacht niet dat er zoveel relieken bewaard waren in hun kerk, ze had er eigenlijk geen weet van dat relieken ooit zo gegeerd waren. Net zoals vele vrijwilligers trouwens! Een doosje vol kleine reliekoogjes werd van dichtbij eens goed bekeken. Ook de vele reliekhouders werden gekeurd. Hier een mooie torenmonstrans met links een gravure van de H. Dionysius en rechts van de H. Genesius. De monstrans bevat een reliek van de H. Dionysius verzegeld met twee wasstempels. (Zwevegem, Kerkbestuur Sint-Dionysius)
1/9
Meer informatie over dit beeld

Ceremoniestaf St-Dionysius

Een houten stok temidden van kaarsendompers en een bezem in een hoekje van de sacristie. Zoveel aandacht kreeg deze ceremoniestaf. Dankzij het inventariseren van hun kerkschatten is het kerkbestuur nu bewust van dit object en beseffen ze dat dit stuk naar ‘hun’ heilige verwijst. De ceremonistaf bestaat uit een houten rechte staf met bovenaan een koperen beeld van de Heilige Dionysius temidden van een neogotisch baldakijn. Traditioneel draagt deze heilige zijn eigen hoofd in zijn handen. Hij was het namelijk oneens met de plaats van zijn martelaarschap, namelijk Montmartre in Parijs. Hij besloot daarom om zijn hoofd op te pakken en te wandelen tot Sint-Denijs, 10 kilometer verderop, om daar letterlijk het hoofd neer te leggen. (Zwevegem, Kerkbestuur Sint-Dionysius)
2/9
Meer informatie over dit beeld

Processievaandel Heilig Sacrament

Deze witte vaandel van het Heilig Sacrament werd gevonden door Guy en Olga in de sacristie in een vergeten onderste lade. Onbekend, dus nooit verloren gewaand door het kerkbestuur. Omdat ze opgerold lag en ver van het zonlicht, is ze nog in goede toestand bewaard. De vaandel is te dateren begin 20ste eeuw. Centraal staat er een torenmonstrans in een mandorla. Het geheel is omrand met vier gevleugelde engelen. De bovenste engelen hebben een brandend wierookvat en de onderste houden een banderol met de tekst “Zie hier het brood der Engelen”. Onderaan drie segmenten versierd met bladmotieven in stulpborduurwerk. (Zwevegem, Kerkbestuur Sint-Dionysius)
3/9
Meer informatie over dit beeld

Stralenmonstrans 18de eeuw

René heeft zich ontfermd over deze verwaarloosde monstrans. Ze werd gevonden in een kluis met de beugelkroon eraf en ernaast enkele fijne versieringen. Nu ziet ze er terug helemaal uit zoals in haar oorspronkelijke glorie. Het kuisen van het zilver werd wel achterwege gelaten. Opgeborgen in een goed afgesloten plasticzak zoals aangegeven door Monumentenwacht, is de bewaring nu beter verzekerd. René en zijn collega’s vrijwilligers waren ook verbaasd dat deze objecten vele verschillende merken hebben, voor het oog soms moeilijk leesbaar maar met een digitale microscoop duidelijk te zien! (Waregem, Kerkbestuur Sint-Martinus)
4/9
Meer informatie over dit beeld

Processiebeeld Maria met kind

Terug in ere hersteld! Tussen al de stoelen, de afgedankte bloemen, processielantaarns en ver weg in het hoekje van de opslagplaats stond dit beeld. Al tijdens het inventariseren zagen Jacques en Paul, de kerkverantwoordelijke en koster, in dat het beeld niet op zijn plaats stond. Nu staat het opnieuw aan het zijaltaar ter ere van Maria. De vrijwillgers waren verbaasd dat de projectmedewerker onder het kleed van Maria keek. En wat blijkt: het is een staakbeeld waarbij dus enkel het hoofd en de handen zijn uitgewerkt, de rest zijn kleine plankjes. De vrijwilligers waren blij dat ze iets bijgeleerd hadden.(Waregem, Kerkbestuur Sint-Martinus)
5/9
Meer informatie over dit beeld

Rode fluwelen kazuifel met goudborduurwerk

Ireen, de vrijwilligster die zich vooral bezighield met innaaien van de inventarislabels in het textiel, dacht na één namiddagje wel rond te zijn. Zoveel zal er wel niet zijn. Helaas, net zoals al de andere vrijwilligers waren ze ronduit verbaasd wat er allemaal uit de sacristiekasten kwam qua religieus textiel. Deze vioolkistkazuifel trok de aandacht bij de meesten omdat het in overdaad met goudborduurwerk versierd was en precies nog nieuw. (Waregem, Kerkbestuur Sint-Martinus)
6/9
Meer informatie over dit beeld

Processiekapel O.L.Vrouw Groeninge

Toen Thijs en Willy in de pastorie de dertien processiekapellen terugzagen, kwamen heel wat herinneringen naar boven! Toen ze nog jong waren werd in de week van de Ommegangprocessie de kapellen omhoog geplaatst in de bomen langs het parcours. Het was de bedoeling om samen met de pastoor een ommegang te doen van kapel naar kapel. Elk had een specifiek bekend processiebeeld zoals deze van O.L.Vrouw van Groeninge te Kortrijk. In de reeks zitten ook de beeldjes van Scherpenheuvel, Halle, Assebroek maar evenzeer van Lourdes en Fatima. (Deerlijk, kerkbestuur Sint-Colomba)
7/9

Ja-knikkende engel

Veel lachende gezichten toen Luc dit voorwerp verscholen tussen boeken en ver weggestopt uit de hoge sacristiekast haalde. Direct legde Willy en Frans de link met het bekend negerbeeldje als er geldinzameling moest gebeuren voor het toenmalige Congo. Zulke beeldjes stonden bij de slager en de bakker. Deze engel werd dan ook nog eens getest, en wat blijkt? Met een 5-cent lukt het niet maar met een 2-euro knikte de engel uitbundig! (Deerlijk, Kerkbestuur Sint-Colomba)
8/9
Meer informatie over dit beeld

Preekstoel

Het bizar verhaal van het beeld van Christus. Jan, de gids in de St-Columbakerk, sprak met veel plezier over het feit dat de pastoor bijna altijd bleef haperen aan het kruis van het Verrezen Christus beeld onderaan de kuip van de preekstoel. Het was zelf zodanig erg dat ooit Christus’ rechterarm afbrak. Daarop hebben ze besloten om het kruis weg te laten en de arm naar beneden te richten, zo zou het probleem verholpen zijn. Oordeel zelf maar de huidige stroeve en onnatuurlijke houding van zijn arm. Mooi en ludiek verhaal, maar het is wel een feit dat in de jaren ’40 wel degelijk Christus er nog stond met de arm omhoog en een kruis. (Deerlijk, Kerkbestuur Sint-Colomba)
9/9