Menu toggle

Van 10 tot 20 november vindt Week van de Smaak plaats, een publieksevenement rond smaak en eetcultuur. Dit jaar viert Week van de Smaak zijn tiende verjaardag en staat het helemaal in het teken van 'De Smaak van Toen'. Wat helemaal in het kraam van Erfgoedinzicht past : 

Brooduitdeeling

De Duitsers gebruikten gedurende de Eerste Wereldoorlog tekstaffiches om de bevolking in te lichten. Deze affiches schetsen duidelijk het reilen en zeilen van de oorlog en de consequenties van de strijd voor de man en vrouw in de straat. Vier jaar lang (1914-1918) regelden deze berichten het leven van de Vlaamse bevolking. Voor de geschiedenis van het dagelijks leven in Vlaanderen tijdens de Eerste Wereldoorlog vormen deze affiches dan ook een uiterst belangrijke bron. Via deze affiches kunnen we ons onder meer een beeld vormen van het rantsoen van de burger tijdens de oorlog en de kostprijzen van voedingsmiddelen. (Stadsarchief, Gent)
1/9
Meer informatie over dit beeld

Chocopot

Na de Tweede Wereldoorlog volgen de culinaire vernieuwingen elkaar in sneltempo op. Ook de uitvinding van de chocoladepasta dateert uit deze periode. Verschillende fabrikanten claimen evenwel het uitvindersrecht op. Chocoladepasta of chocopasta is een smeerbaar, zoet broodbeleg dat samengesteld is uit cacaopoeder (chocolade), suiker en vetten (plantaardige olie). Vaak zijn er nog additieven zoals johannesbroodpitmeel, emulgatoren en smaakstoffen zoals vanilline toegevoegd. Er zijn verschillende varianten op de markt beschikbaar: pure chocolade, melkchocolade, witte chocolade en hazelnoot. Chocopasta kan ook dienen voor het versieren van gebak. Deze chocopot is van het Belgische merk Côte d'Or. Het chocoladebedrijf is opgericht in 1883 en de naam verwijst naar Goudkust (nu: Ghana) waar de cacaobonenen vandaan komen. Tijdens de Tweede Wereldoorlog is België bezet en kan Côte d'Or tijdelijk geen cacao importeren. Na de oorlog vindt het bedrijf zichzelf opnieuw uit, springt het mee op de kar en lanceert het haar eigen chocoladepastamerk: 'Pastador'. De olifant - die het merk typeert sinds 1906 - komt nadrukkelijk op de verpakking voor. (vzw Regionale Heemmusea Bachten de Kupe)
2/9
Meer informatie over dit beeld

Recipiënt voor het manueel bewerken van boter

Wanneer de boter in de boterkarn klaar was, werd deze in de karn gelaten en gedurende enige tijd in water gedompeld. Vervolgens werd de boter uit de karn gehaald en moest dat water, met de restanten van de melk, worden verwijderd. Daarvoor gebruikte men de boterkuip. Deze lage kuip was meestal van eikenhout en stond ofwel op de tafel ofwel op een drievoet op tafelhoogte. De boterkuip was altijd voorzien van een afvoergat waarlangs water en melk kunnen wegvloeien. De boter werd overigens lichtjes gekneed, met propere en koude handen. Op die manier bleef de smaak van de boter het best bewaard. Het kneden verliep beter in verschillende kortstondige beurten dan in één grote beurt. Was de boter onvoldoende gekneed, was de kans groot dat hij vlugger bedierf. Wanneer er geen druppeltjes water of melk meer werden gevormd, was de boter klaar voor verdere bewerking.(Provinciale Collecties Bulskampveld Beernem)
3/9
Meer informatie over dit beeld

Punchlepel

Zilveren punchlepel met een ebbenhouten steel. Punch is een mengdrank die waarschijnlijk in de 18e eeuw in India is ontstaan. Het woord is dan ook afkomstig uit het Hindi. Oorspronkelijk was de drank een mix van water, thee, alcohol, citroen en suiker. Via de Britse Oost-Indische Compagnie kwam het drankje in Europa terecht en werd snel populair. Vandaar de kenmerkende 18de eeuwse rococovormen. Tegenwoordig is fruit een belangrijk onderdeel en wordt vaak rum gebruikt. Aldus Wikipedia, die er niet bij zegt hoeveel lepels je hiervan veilig mag binnenkappen. Jan Baptiste Dupire (Kortrijk1785-1865) vervaardigde heel wat stukken voor religieuze instellingen maar zijn merk is ook teruggevonden op o.m.soeplepels en punchlepels. (Stadsmuseum Kortrijk)
4/9
Meer informatie over dit beeld

Plank voor het maken van speculaas

Speculaas of speculoos is een sterk gekruide koek die meestal hard, droog en plat is. Het is een gebak dat weinig rijst - het bevat enkel bakpoeder als rijsmiddel - waardoor het een vaste structuur heeft. Speculaas wordt gemaakt door boter te mengen met rietsuiker (cassonade) en speculaaskruiden, en dit te mengen met bloem (roggemeel) en bakpoeder. Bij het maken van het deeg is het aangewezen om de temperatuur van het deeg niet te snel laten stijgen. Het deeg wordt bij voorkeur in een koude omgeving gezet zodat de smaak van de kruiden het deeg kan doordringen. Daarna kan het deeg in vormen - zoals de speculaasplank - gebakken worden in een warme oven. Speculaas is een koek die vooral in België, Nederland en het Westen van Duitsland gemaakt en gegeten wordt. Vooral in de periode rond het sinterklaasfeest is de koek heel populair. (Landbouwmuseum Leiedal)
5/9
Meer informatie over dit beeld

Rijstcrème

Rijstcrème is een verwerkt product van rijst en kende allerhande toepassingen in de keuken. Deze specifieke doos bevat volgende informatie: |dq|De Rijstkreem Remy leent zich tot het gemakkelijk bereiden van lekkere en goed verteerbare nagerechten. Verdun 50 gram Rijstkreem met een weinig koude melk, giet deze oplossing in een 1/2 liter kokende melk welke gesuikerd is naar gelang uw smaak. Laat enkele minuten koken terwijl voortdurend geroerd wordt. Giet in een vorm of in schaaltjes en laat dan koud worden. Met fruitcompote of gesteriliseerd fruit versieren. U kunt de Rijstkreem ook bereiden met droge rozijnen die samen met de kreem bij de kokende melk dienen gevoegd, of ook nog met abrikozen, gepelde en fijn gehakte amandelen. De Rijstkreem Remy en het Rijstgriesmeel Remy zijn ten zeerste aanbevolen voor de meest delicate magen.|dq| Op de afbeelding staat een kaal mannetje in een sterrenpak die een sterrenparaplu draagt. De rijstcrème is een product van het bedrijf Remy uit Wijgmaal (Leuven). Het bedrijf is opgericht in 1855 en groeide uit tot een grote producent van rijstzetmeel. Remy hield zich bezig met allerhande toepassingen en behandelingen van rijst: bloem, stijfsel, proteïnen, siropen, mengsels en lijmen. (vzw Regionale Heemmusea Bachten de Kupe)
6/9
Meer informatie over dit beeld

Kogelpot

Handgevormde kogelpot in grijs aardewerk. Deze kookpotten werden lokaal vervaardigd en komen in Ename veelvuldig voor als bodemvondst. Deze potten met afgeronde bodem konden rechtstreeks in het vuur worden geplaatst voor het stoven van voedsel, ofwel werden ze in een ring van een brand- of hangijzer boven het vuur gezet. (PAM, Oudenaarde)
7/9
Meer informatie over dit beeld

Broodstempel

Een broodstempel met een ruitsymbool. Een broodstempel werd vroeger gebruikt om broden mee te merken. Vaak bestond een broodstempel uit de initialen van een bakker of van een persoon. Ook kon het een symbool en/of spreuk bevatten. Broodstempels werden zowel in huishoudens als in bakkerijen gebruikt. Op het plattenland had je nog tot in de eerste helft van de twintigste eeuw gemeenschappelijke bakovens. De vrouwen van het dorp gebruikten deze ovens om hun brood in te bakken. Om te weten welk brood tot wie behoorde, merkten ze de broden met broodstempels. In de steden werd brood vooral gebakken door bakkers. Die moesten van de overheid hun brood merken om zo identificatie mogelijk te maken, bijvoorbeeld bij kwaliteitscontrole. Dit was wettelijk verplicht tot de jaren tachtig van de vorige eeuw. Daarna geraakte dit in onbruik. (Bakkerijmuseum, Veurne)
8/9
Meer informatie over dit beeld

Selderij- of gatenpot

In de negentiende eeuw vulde men dergelijke gatenpotten op met aarde en liet in de gaatjes selderij of ander keukenkruid groeien. Zoals sommige kastelen wintertuinen in de kelder hadden, zo hielden bepaalde goed ingerichte oude keukens er een soort miniatuurtuintje op na. (Museum van Deinze en de Leiestreek)
9/9
Meer informatie over dit beeld